හැදින්වීම
දරුවන් සමඟ විදේශයක ජීවිතය කියන්නේ සරල දෙයක් නෙවෙයි. එක පැත්තකින් ආරක්ෂාව, සුඛෝපභෝගීභාවය, උගත්කම තියෙනවා. අනෙක් පැත්තකින් කුසල් භාවය, භාෂා වෙනස්කම්, හුරු නොවන පරිසරය. මේ අතරේ අපේ දෙමාපියන් අයියා/නංගිලා වෙනුවෙන් සැලැස්වෙන, කැපවෙන මිනිසුන්.
1. භාෂා සහ සංස්කෘතික වෙනස – කුඩාම අභියෝගය
දරුවන් English/Arabic කියන විට, “අම්මේ මට සිංහල තේරෙන්නෙ නෑ” කියන එක heartbreaking.
ඒකෙ විසඳුම – දවසට 5min හරි සිංහලෙන් කතා කරන්න. කතාවක් කියන්න, කවියක් කියන්න. ආදරය තියෙන්නෙ භාෂාවෙන්.
2. ජීවිතය “හොඳට” වුනත් – තාත්තා/අම්මා අතේ නැතිව වැඩක් නෑ
ඔයා busy. job තියෙනවා. overtime තියෙනවා. ඒත් පුංචි එකා school වලින් ආවම, “අම්මී නෑ” කියන හැඟීම දරුවෝ හිතෙනවා.
විකල්පය – හැමදාමත් නෙවෙයි. හැබැයි week එකට 1–2 දවස්, පවුලේ සෙරින එකට dedicate කරන්න.
3. school / tuition / expenses – burden එක වැඩි
විදේශයේ education cheap නෙවෙයි. tuition, book fees, transport – ගෙදර යවන්න කලින් budget plan එකක් තියෙන්න ඕනේ.
තීරණය – “අපේ පුතා උගන්වනවා” කියන එක උනත්, තමන්ගේ ජීවිතය sacrifice කරන්නෙ කොහෙද කියලා දැනගෙන.
4. religious / cultural values – අමතක වෙන්න දෙන්න එපා
Christmas, Vesak, Sinhala/Tamil New Year, Ramadan – මේ උත්සව දරුවන්ට හඳුන්වන්න. UAE වගේ රටවලට ගරු කරන්නත්, අපේ දේවල් අමතක නොවෙන්නත් ඉගැන්විය යුතුයි.
5. school bullying / loneliness – හොඳට සවන් දෙන්න
විදේශයේ දරුවන් ගොඩක් විට emotional trauma වලට ලක්වෙනවා – තමන් “අපේ crowd එකේ” නෙවෙයි කියන හැඟීම.
කියන්න: “ඔයා අමුතු නෙවෙයි – ඔයා ලෝකෙ සෙරින කෙනෙක්.”
නිගමනය
දරුවන් එක්ක විදේශ ජීවිතය කියන්නෙ ජයග්‍රහණයක් විය හැකි මගක්. ඒත් ඒ මගේ ආලෝකය පෙන්වන්නෙ දෙමාපියන්. ඔයා දෙන්නෙ සල්ලි නෙවෙයි – ආදරයයි, සැලැස්වීමයි, මතකයකි.
දරුවෝ විදෙස්වල ඉගෙනගෙන උසස් වුනත් – ඔවුන්ට වැදගත්ම දේ තමන් ජීවත් වුණ ආදරේ.
